POWERWOLF - Call of the wild (2021)

Największe zespoły heavy metalowe powstały w latach 80 i wiele z nich do dziś robi furorę i jest wzorem do naśladowania. Gwiazdy power metalowe swoje pierwsze kroki stawiały w latach 90. W dzisiejszych czasach rodzą się jeszcze wielkie gwiazdy, ale rynek jest bardziej nasycony i wiele z nich brzmi tak samo. Jednak zdarzają się perełki, który wyróżniają się i idą własną ścieżką. Taki właśnie jest Powerwolf. Od kilku ładnych lat idą swoją ścieżką i mają swój własny styl. Debiut był nijaki i toporny, ale od czasów "Lupus Dei" band wydaje same wysokiej klasy albumy. Stali się gwiazdą i zawsze mam ogromne oczekiwania względem ich nowych wydawnictw i co ciekawe zawsze udaje im się spełnić moje wymagania. "Call of the wild"  to najnowsze dzieło niemieckiej ekipy, który oddaje to co najlepsze w muzyce Powerwolf, a przy tym band odkrywa jeszcze bardziej swoje ambicje w zakresie symfonicznego metalu.

"Call of the wild" powiela schematy poprzednich płyt i to nie powinno dziwić. Przebojowość, lekkość, rozmach, urozmaicenie to jest to co tutaj znajdziemy. Można odnieść wrażenie, że jest tutaj więcej symfonicznych patentów. Jest podniosłość, jest rozmach i głos Attila Dorna idealnie pasuje do takiego grania. Dalej oczywiście główną rolą odgrywają motywy kościelne, motywy związane  z wilkami i to jest nasz ukochany Powerwolf w swojej pełnej okazałości. Nie wiem jak oni to robią, bo pomimo że balansują na granicy zjadania swojego ogona, to wciąż brzmią świeżo i wciąż serwują nam pierwszoligowe przeboje. Bracia Greywolf to zgrany duet gitarowy i panowie grają z niezwykłym polotem i pasją. Lata lecą, a oni wciąż czarują i błyszczą tak jak za czasów "Bible of the beast". Ten zapał wciąż jest i pomysłów póki co nie brakuje. Najlepsze jest to, że płyta zawiera krótkie utwory. Choć każdy utwór nie trwa dłużej niż 4 minuty, to ma się wrażenie jakby zawarto tutaj motywy niczym w jakimś kolosie. To jest specjalność Powerwolf.

Do rzeczy. Piękna okładka kryje wiele motywów i wciąga w ten magiczny świat wilków. Muzyka to cud, miód, malinka i prawdziwa uczta dla fanów Powerwolf. Każdy wie jak wygląda płyta Powerwolf. Szybki, rozpędzony, energiczny otwieracz. Taki właśnie jest power metalowy "Faster than the flame". Można rzec, że to klasyczny Powerwolf. Podniosła, klimatyczna ballada też oczywiście jest i w tej roli czaruje nas "Alive or Undead". Brzmi to niczym jakiś musical, no czysta magia. Ostatnio też na dobre wpisały się kawałki w języku niemieckim i tutaj też znalazło się miejsce na taki utwór. "Glaubenskraft" wciąga nas swoim mrocznym klimatem i pokazuje, że Powerwolf bez względu na język potrafi rzucić na kolana.  Schemat schematem ale trzeba przyznać, że całość ma niezły wydźwięk niczym symfoniczny power metal. Dobrze to słychać choćby w takim "beast of gevauden". Niczym Powerwolf jaki znam, a chórki i rozmach jasno dają sygnał, że band mocno inspiruje się symfonicznym power metalem. Kolejny przebój z tej płyty to dobrze znany nam "Dancing with the dead" i znów gdzieś można poczuć się niczym w jakimś musicalu. Zadziorny i mroczny "Varcolac" brzmi jakby nagrał w okresie "Bible of the beast". Zaskakuje bez wątpienia nieco folkowy "Blood for blood" czy przebojowy "Call of the wild", który jest kolejnym power metalowym killerem. Płyta trzyma równy poziom i pewnie każdy znajdzie tutaj swoje perełki, a moją prywatną jest "Sermon of Swords". Jeden z najlepszych utworów jakie stworzył Powerwolf. Ten refren to jest po prostu coś pięknego. No jest moc i już wiemy dlaczego powerwolf to jeden z najlepszych zespołów naszych czasów.

Powerwolf nie gra speed metalu, nie gra też hard rocka, w ich krwi płynie mieszanka heavy/power metalu z dużą dawką symfonicznego pazura. Mają swój charakter, swoją wizję i ją realizują. "Call of the wild" to swoista kontynuacja poprzednika, choć może więcej tutaj tych symfonicznych rozwiązań. Powerwolf jest sobą, nie idzie za trendami i nikogo nie klonuje. Brawo Powerwolf i nie zmieniajcie nic i róbcie swoje. Gwiazda naszych czasów. Powerwolf nie ma sobie równych i wciąż jest fenomenem dla mnie.

Ocena: 10/10