THE LIGHTBRINGER OF SWEDEN - Rise of the Beast (2020)

Uwaga! Narodziła się nowa bestia i czas oddać jej hołd. The Lightbringer of sweden to nadzieja power metalu i już wiem, że ta kapela ma przed sobą świetlaną przyszłość. Ta Bestia jest głodna sukcesu i chce wygryźć konkurencję i być liderem w kategorii heavy/power metalu. Kto by pomyślał, że Herbie Langhans wyrośnie nam takiego wszędobylskiego wokalisty. Wszędzie go pełno ostatnio. Zasilił Firewind i od razu powstał genialny album. Znakomicie sprawdził się w Avantasia, czy w hard rockowym Voodoo Circle. Choć słuchając debiutanckiego albumu The lightbringer of sweden to najbliżej tutaj do świetnego Sinbreed w którym Herbie wymiatał. Mając na wokalu taką gwiazdę można zdziałać cuda. Tej młodej kapeli ze Szwecji ta sztuka się udało.

Poza Herbiem znanym muzykiem jest tutaj basista Johan Bergquist , który gra w Trail of Murder. Reszta muzyków nie miało okazji się wykazać, ale już na tym albumie każdy z muzyków błyszczy. "Rise of the Beast" imponuje zgraną i dynamiczną sekcją rytmiczną. Band narodził się w 2017r z inicjatywy Larsa Enga, który był pod dużym wpływem twórczości Kaia Hansena czy Tobiasa Sammeta. To on odpowiada za komponowanie i trzeba przyznać, że jego współpraca z drugim gitarzystą Jonasem Anderssonem układa się znakomicie. Jest agresja, dynamika, jest finezja, ale i przebojowość. Bije z tego radość z grania, miłość do power metalu i to słychać. Lars chciał wydobyć z dźwięków przebojowość i melodyjność, a przy tym nawiązał do najlepszych muzyków z tej dziedziny. "Rise of the beast" to poukładany album, ale zaskakuje świeżością i energią. To prawdziwa kopalnia hitów i nie ma tutaj miejsca nagranie na jedno kopyto. The lightbringer of sweden pod tym względem zaskakuje urozmaiceniem i każdy kawałek coś wnosi do płyty. Idealnie dopasowano brzmienie, które niszczy swoją mocą i zadziornością, a do tego jest bardzo współczesne nowoczesne. Przypomina mi się sound z płyt Sinbreed.

Pomówmy o zawartości i o tym co dzieje się na płycie. Kocham jak płytę otwiera jakieś klimatyczne intro i "The Moon" taki właśnie jest. Co za nastrój i co za emocje.Czy można lepiej zacząć płytę niż od mocnego power metalowego "Fallen Angels", który zachwyca energią, nowoczesnym charakterem i agresywnością? Perełka i te mocne partie gitarowe, na czele z riffem który ociera się o thrash metal jest godne podziwu. Herbie wymiata i to chyba jego najlepszy występ jako wokalista. Mam ciarki i to jeszcze długo po odsłuchu tej płyty. Jest też miejsce na emocjonalne granie i taki nastrojowy "The beast inside of me", który mógłby zdobić płytę Voodoo Circle. Utwór można zaliczyć w sumie do ballady, choć w tym wypadku refren ma niezłą moc przebicia.  Nutka epickości, marszowe tempo to atuty heavy metalowego "One By One". Znów wciągający refren i znakomite popisy wokalne Herbiego. Dużo power metalu w stylu Sinbreed, Gamma Ray czy Primal Fear znajdziemy w rozpędzonym "Into the Night". Trzeba przyznać, że Lars ma smykałkę do tworzenia hitów i to idealny tego przykład. W podobnych klimatach utrzymany jest rozpędzony "Skeletor" i znów atakuje nas mocny riff i duża dawka power metalu. Szczęka opada, że można w dzisiejszych czasach tak grać power metal. "Lightbringer"  to kolejny killer na płycie i wszystko zagrane jest tutaj perfekcyjnie. Zwłaszcza solówki przykuwają uwagę. Świetne wejście ma "Save us" i główny motyw gitarowy od razu wpada w ucho.  Dalej mamy kolejny spokojny i balladowy "Heaven has fallen" i znów znakomite granie na emocjach. Mocny heavy metal w klimatach Accept czy Primal Fear mamy w zadziornym "Shadows of the Night".

Wszędzie pełno Herbiego i wpasuje się on do każdej stylistyki. Melodyjny metal, hard rock czy power metal. Jego głos jest jedyny w swoim rodzaju i sieje zniszczenie. Na tym albumie brzmi po prostu genialnie, a i oprawa zasługuje na pochwały. "Rise of the beast' nie brzmi wcale jak debiut. Jest to jedna z najlepszych płyt w tym roku i przykład jak powinno grać się power metal. Nic tylko brać i słuchać.

Ocena: 10/10