NIGHT LORD - Death doesnt wait (2022)

 Nie, to nie nowa płyta amerykańskiego Haunt. Okładka niemal identyczna jak te, które zdobią płyty Haunt. Tym razem wielu może być w szoku, ale to okładka polskiej płyty. Night Lord to pochodzący z Inowrocławia zespół,, który działa od 2017r. który skupia się na graniu heavy/speed metalu w klimatach lat 80. Czerpią garściami z twórczości Exciter, wczesnego Megadeth, Slayer czy Judas Priest. Stawiają na klasyczne brzmienie, na sprawdzone patenty i dużą dawką energii. Grają muzykę prosto z serca, ale nie konieczne oryginalną.

Takich płyt w dzisiejszych czasach jest pełno. Jest w czym wybierać i można dotrzeć do różnych zespołów, nawet mniej znanych. Kanały Youtube, internet sporo w tym pomaga. Choć sporo płyt pojawiło się w tym roku, to i tak Night Lord może być dumny, bo ich płyta to jedna z tych najciekawszych. Sama okładka i brzmienie wzorowane na latach 80 to jedno. Tutaj trzeba czegoś więcej, by dotrzeć do szerszego grona. Kluczem do sukcesu okazuje się być lider Artur Baranowski. Pełni funkcję gitarzysty i wokalisty, a trzeba przyznać, że w każdej z tych ról sprawdza się idealnie. Jego głos imponuje charyzmą, drapieżnością i jeszcze te wysokie rejestry. Czuć w pełni klimat lat 80 i za to ogromne brawa. Płyta ogólnie jest bardzo atrakcyjna pod względem riffów, solówek i tutaj band zaskakuje pomysłowością. Jest energia, szybkość, ale właśnie duża melodyjność, która sprawia że album daje prawdziwego kopa.

"Autumn desires" to idealny przykład tego zjawiska. Band pędzi do przodu, stawia na drapieżny riff i całość jest świetnie prowadzona. Solówki i riff rozkładają na łopatki. Świetnie się tego słucha i tak jednym tchem. Same intro raczej zwiastowało coś pokroju muzyki kinga Diamonda i dlatego nie dajcie się zwieść "out from the darkness". Speed/thrash metal w czystej postaci dostajemy w rozpędzonym "Power of the night". Brzmi znajomo, ale w niczym to nie przeszkadza. W podobnych klimatach mamy zadziorny "Death" i jeszcze atrakcyjny "spirit from hell" ze świetnym motywem przewodnim. Kawałki ogólnie dobrze są znane z dema wydanego kilka lat wcześniej.Panowie mają łeb do tworzenia świetnych melodii i taką dostajemy w petardzie "Wild" czy zaśpiewany w ojczystym języku "Ostatni śmierci krzyk". Prawdziwe perełki. Pozwolę sobie jeszcze wyróżnić instrumentalny "Eclipse", który też jest pełen ciekawych zwrotów i popisów gitarzystów. Na sam koniec mamy równie ciekawy i przemyślany "Speed metal shock".

To się nazywa debiut z prawdziwego zdarzenia. Bardzo szczera muzyka, która przenosi nas do lat 80, kiedy liczyła się prostota i dobre pomysły. Band gra dynamiczne i z pomysłem, choć sama muzyka niczego nowego do gatunku nie wnosi. Wysokiej klasy heavy/speed metal i normalnie szok, że to płyta nagrana przez polski band. Klasa światowa i czekam na więcej.

Ocena: 9/10