Dustin Umberger w 2012r powołał do życia projekt muzyczny o nazwie Cloven Altar. Amerykański Cloven Altar to w zasadzie Dustin i Ced. Tak ten sam Ced, który powołał do życia wiele ciekawych projektów muzycznych jak choćby breitenhold, czy Blazon stone. Ten szwedzki geniusz czego nie dotknie to zamienia w arcydzieło. Specjalizuje się w szybkim melodyjnym heavy/speed metalu z domieszką power metalu. Debiut Cloven Altar z 2012 r odniósł spory sukces i zapadł w pamięci fanom klasycznego heavy/speed metalu i NWOBHM. teraz po 5 latach przyszedł czas na kolejne wydawnictwo duetu Dustin i Ced. Czy "Enter the Night" jest równie świetny co "Demon of the night"?
Okładka nasuwa na myśl płyty z kręgu black/death metalu, jednak nie dajcie się zwieźć. "Enter The Night" to wysokiej klasy heavy/speed/power metal w klasycznej odmianie. Panowie w zasadzie kontynuują na nowym krążku, to co prezentowali na debiucie. Jednak wszystkiego jest więcej i w większej ilości. Odnoszą wrażenie, że "Enter the Night" jest jeszcze bardziej dopieszczony i to nie tylko pod względem brzmienia. Materiał jest bardziej dynamiczny, bardziej nastawiony na fanów heavy/speed metalu z lat 80, ale nie tylko. Każdy utwór to nie tylko gratka dla fanów Stormwitch, czy Iron maiden. Fani melodyjnego grania szybko odnajdą się w tym co gra Cloven Altar. Dustin nadaje utworom klimatu, a Ced dba o melodyjność, a także o zaplecze instrumentalne. Wygrywa sporo ciekawych i wciągających riffów. Jest co podziwiać i co przeżywać. Ced zawsze mi imponował pomysłowością i lekkością z jaką gra. Ciężko dzisiaj o takich muzyków.
Płytę otwiera "Heart of the Beast" i mamy tutaj do czynienia z prawdziwą petardą. Szybki riff, rozpędzona sekcja rytmiczna, a do tego ciekawe złożone solówki Ceda. Tak powinno się grać heavy/speed metal. Ced lubi grać w stylu Running wild i to też tutaj słychać. Metalowy hymn w postaci "Die For metal" ma właśnie coś z wczesnego Running Wild. Niby prosty motyw, ale jak szybko wpada w ucho i ile radości do starcza. Dalej mamy rozpędzony i melodyjny "In Words Unknown" i tutaj można odczuć fascynację NWOBHM. Pierwsze sekundy "theories of Speculus" też potrafią dostarczyć sporo frajdy, zwłaszcza że słychać tutaj ducha starych płyt DIO. Tytułowy "Enter The Night" to kolejna speed metalowa petarda na płycie. To jest kawałek w którym czadu daje Ced i słychać te jego znakomite solówki. Jest szybkość, jest wysoki poziom techniczny i spora dawka energii. Jednym z moich ulubionych utworów na płycie jest niezwykle melodyjny "Streets of rage" w którym można doszukać się wpływów Iron Maiden czy Judas Priest. Riff z "Throne of Masters" nieco przypomina wejście do "Victim of Fate" Helloween. Znów bardzo klasyczne dźwięki i niezwykła dynamika. Jak widać każdy utwór to killer i zespół w żaden sposób nie zwalnia tempa. Dalej mamy rytmiczny "blood Runs High", który osadzony jest w świecie Running Wild, a całość zamyka rozpędzony i energiczny "Burning Steel", który idealnie zamyka album.
"Enter the Night" to heavy/speed metalowa perełka i przykład, że można jeszcze tworzyć klasyczne i bez błędne albumy. Każdy riff, każda melodia jest przemyślana i w 100% trafiona. Nie ma słabych punktów i w zasadzie to jest to arcydzieło, do którego będę często wracał. Z resztą tak jest z każdą płytą w której palce maczał Ced znany z blazon Stone czy Rocka Rollas.
Okładka nasuwa na myśl płyty z kręgu black/death metalu, jednak nie dajcie się zwieźć. "Enter The Night" to wysokiej klasy heavy/speed/power metal w klasycznej odmianie. Panowie w zasadzie kontynuują na nowym krążku, to co prezentowali na debiucie. Jednak wszystkiego jest więcej i w większej ilości. Odnoszą wrażenie, że "Enter the Night" jest jeszcze bardziej dopieszczony i to nie tylko pod względem brzmienia. Materiał jest bardziej dynamiczny, bardziej nastawiony na fanów heavy/speed metalu z lat 80, ale nie tylko. Każdy utwór to nie tylko gratka dla fanów Stormwitch, czy Iron maiden. Fani melodyjnego grania szybko odnajdą się w tym co gra Cloven Altar. Dustin nadaje utworom klimatu, a Ced dba o melodyjność, a także o zaplecze instrumentalne. Wygrywa sporo ciekawych i wciągających riffów. Jest co podziwiać i co przeżywać. Ced zawsze mi imponował pomysłowością i lekkością z jaką gra. Ciężko dzisiaj o takich muzyków.
Płytę otwiera "Heart of the Beast" i mamy tutaj do czynienia z prawdziwą petardą. Szybki riff, rozpędzona sekcja rytmiczna, a do tego ciekawe złożone solówki Ceda. Tak powinno się grać heavy/speed metal. Ced lubi grać w stylu Running wild i to też tutaj słychać. Metalowy hymn w postaci "Die For metal" ma właśnie coś z wczesnego Running Wild. Niby prosty motyw, ale jak szybko wpada w ucho i ile radości do starcza. Dalej mamy rozpędzony i melodyjny "In Words Unknown" i tutaj można odczuć fascynację NWOBHM. Pierwsze sekundy "theories of Speculus" też potrafią dostarczyć sporo frajdy, zwłaszcza że słychać tutaj ducha starych płyt DIO. Tytułowy "Enter The Night" to kolejna speed metalowa petarda na płycie. To jest kawałek w którym czadu daje Ced i słychać te jego znakomite solówki. Jest szybkość, jest wysoki poziom techniczny i spora dawka energii. Jednym z moich ulubionych utworów na płycie jest niezwykle melodyjny "Streets of rage" w którym można doszukać się wpływów Iron Maiden czy Judas Priest. Riff z "Throne of Masters" nieco przypomina wejście do "Victim of Fate" Helloween. Znów bardzo klasyczne dźwięki i niezwykła dynamika. Jak widać każdy utwór to killer i zespół w żaden sposób nie zwalnia tempa. Dalej mamy rytmiczny "blood Runs High", który osadzony jest w świecie Running Wild, a całość zamyka rozpędzony i energiczny "Burning Steel", który idealnie zamyka album.
"Enter the Night" to heavy/speed metalowa perełka i przykład, że można jeszcze tworzyć klasyczne i bez błędne albumy. Każdy riff, każda melodia jest przemyślana i w 100% trafiona. Nie ma słabych punktów i w zasadzie to jest to arcydzieło, do którego będę często wracał. Z resztą tak jest z każdą płytą w której palce maczał Ced znany z blazon Stone czy Rocka Rollas.
Ocena: 10/10
Спасибо!
OdpowiedzUsuń