STORMWARRIOR - Thunder & Steele (2014)

Każdy prawdziwy wojownik, każdy kto żyje wojną powinien znać Odyna. Silnego, mądrego boga wojny, który dał błogosławieństwo kilku heavy metalowym zespołom, żeby głosiło jego dobre imię na całym świecie. Jednym z tych zespołów jest bez wątpienia niemiecki Stormwarrior, który zrodził się w 1998 roku. Zespół szybko uzyskał status czołówki kapel grających speed/power metal i to zasługa nie tylko Kai Hansena, który pomógł zespołowi w starcie ale i rasowi Ramcke, który przez lata utrzymywał ten zespół i nadawał mu odpowiedniego charakteru. Pierwsze 3 płyty to klasyka dla tych co lubią muzykę Kaia Hansena, pierwszy album Helloween czy też twórczość Running Wild. „Heathen Warrior” był porażką i wtedy pojawiły się wątpliwości. Czy Stormwarrior stać na kolejny zryw i nagranie albumu na miarę pierwszych trzech? Czy wciąż Odyn jest z nimi?

Nadzieja się pojawiła, wraz z ogłoszeniem że nad nowym albumem zatytułowanym „Thunder & steele” czuwa inny znany muzyk, a mianowicie Piet Sielck, kolega Kaia Hansena. Przywrócił on dobre imię Paragon wraz z albumem „Force Of Destruction”, tak więc można było przypuścić że zrobi to samo z Stormwarrior. Zmieniono także artystę, który zajmował się okładki. Pojawił się Filipe Machado Franco i choć okładka nie ma takiego klimatu jak dwie pierwsze to jednak wnosi pewien powiew świeżości. No i trzecia zmiana to perkusista. Jorg Uken to nieznany mi pałkarz, który również przywrócił dobre imię Stormwarrior. Tak, Stormwarrior powraca. Odrodzony i silny jak na początku swojej działalności, a to był ogromny wyczyn. Kto by pomyślał, że uda im się nagrać dynamiczny, energiczny, przebojowy album, który utrzyma poziom pierwszych płyt. Oczywiście melodyjność, nieco ogładzony charakter sprawia, że „Thunder & steele” ma wiele wspólnego z „Heading northe”. Już otwierający „Thunder & Steele” brzmi jak zagubiony utwór z tamtej płyty. Duża w tym zasługa dużej melodyjności mocno zakorzenionej w Helloween i to nie tylko tego z „Walls Of Jericho”. Oczywiście są tam gdzieś skojarzenia z Iron Savior, ale to normalne przy produkcjach Sielcka, na szczęście tych podobieństw jest mało. Na ostatniej płycie brakowało ciekawych popisów gitarowych Larsa, brakowało dynamiki, no i chwytliwych godnych zapamiętania melodii. Ten wszelkie niedociągnięcia wyeliminowano i nawiązano do tego co zespół gra na początku. Czyli szybkiego, energicznego speed/power metalu wzorowanym na twórczości Kaia Hansena. Najwięcej Iron Savior słychać w szybkim „Metal avenger” ale czy to jest ujma? W żadnym wypadku, zwłaszcza że mamy ciekawy hymn metalowy. Choć tutaj na początku drażniło mnie nieco że gitary swoje a bas swoje, ale ogólnie da się to znieść. Mocny riff „Sacred Blade” i brzmienie gitar mocno nawiązuje do Iron Savior, ale fani Gamma Ray też znajdą sporo zapożyczeń. Sam utwór zagrany z pomysłem i jest to poziom godny pierwszych albumów. Pamiętacie takie hity jak „The Axewielder” czy „Sign of the Warlorde”? Tutaj tez nie brakuje takich znakomitych przebojów, które mogą urozmaicić setlistę koncertową. Wystarczy wymienić szybki „Ironborn”, czy rytmiczny „Steelcrusader”, który promował ten album. Pierwszy album cechował się ciekawymi wstawkami na początku utworów i ten zabieg tutaj też został przeprowadzony. Słychać miecze i ognisko. Stormwarrior to kopalnia chwytliwych refrenów, które stają się naszym codziennym nałogiem i „Fyres In the Night” jest znakomity pod tym względem. Odrobina prostoty i podniosłości i przebój gotowy. Lars w końcu też niczym Kai dostarcza nam sporej ilości ciekawych solówek, zagrywek i właśnie to jest Stormwarrior taki jaki lubię. Talent Larsa odzwierciedla zadziorny „Die by the Hammer”, który przenosi nas do debiutanckiego albumu. Nieco troszkę odstaje „Child Of Fyre”, który nasuwa twórczość Running Wild, ale o wypełniaczu też nie ma mowy. Końcówka płyty jest bardzo emocjonująca. „One Will Survive” to wierna kopia „Iron Prayers” a to dobry znak. Zaś „Servants Of Metal” to prawdziwa perełka. Jak dla mnie jeden z najlepszych utworów Stormwarrior, ukazujący wielkość tego zespołu.

Odyn jest wśród nas. Stormwarrior jako jego wysłannik rozgłasza jego wielkość. Jak tu nie wierzyć ich przesłaniu? Jak tutaj nie być jednym z nich? „Thunder & steele” to znakomity album, który jest bez większych błędów. Mogło być nieco mocniejsze i brudniejsze brzmienie, mógł Kai się zająć produkcją. Ale wiecie co? To nie ma znaczenia. Stormwarrior poradził sobie i bez tego. Nagrał energiczną i przebojową płytę. A co najważniejsze bardzo metalową. Odyn może być z nich dumny.

Ocena: 9.5/10