SERIOUS BLACK - As Daylight Breaks (2015)

Nowy rok to nowe nadzieje, nowe możliwości, nowe szanse, nowe cele do osiągnięcia, a także nowe zespoły, które wystartują ze swoim debiutanckim albumem. To jest rok, w którym mogą się zaprezentować z jak najlepszej strony i zwojować metalowy świat swoją muzyką. Serious Black to jedna z tych kapel, która ma szansę stać się kultową na samym starcie. Nie chodzi o to, że muzyka tego zespołu jest wysokich lotów, nie chodzi o to że grają melodyjny power metal w stylu Bloodbound, Masterplan czy Avantasia. Ten zespół przejdzie zapewne od razu do historii power metalu dzięki składowi jaki udało się tutaj zebrać. Mamy tutaj Thomena Staucha z Blind Guardian w roli perkusji, na basie jest Mario Lochert ( Ex Vision of Atlantis), duet gitarowy tutaj tworzy Roland Grapow i Dominik Sebastian, a na klawiszach Jan Vacik z Dreamscape. Na wokalu sam wielki Urban Breed, którego znamy choćby z Bloodbound. Skład iście gwiazdorski i robi wrażenie. Serious Black to 6 przyjaciół, 6 gwiazd znanych w kręgu melodyjnego power metalu, to lata doświadczeń i wiedzy jak tworzyć power metal na najwyższych obrotach. To właśnie czyni ten zespół innym od wszystkich, po prostu wyjątkowym i wysokiej klasy. Debiutancki album w postaci „As Daylight Breaks” to tylko formalność i potwierdzenie tych oczekiwań oraz stawianych teorii. To jeden z tych albumów, które mają szanse być tymi najlepszymi roku 2015.

Muzyka na tej płycie zrodziła się z pasji, zrozumienia, doświadczenia, współpracy i ciężkiego wysiłku. Słychać, że ten album to dzieło dopracowane i przemyślane. Nie jest to wydawnictwo tworzone na kolanie, na szybko. Jest to muzyka stworzona dla fanów, dla miłośników melodyjnego power metalu, a nie dla zysków. To słychać, że nie jest to muzyka zrobiona na siłę. Sam zespół powstał w 2013 roku z inicjatywy Rolanda Grapowa i Mario Locherta. Cała reszta szybko się potoczyła i tak zrodził się Serious Black. Każdy z muzyków przyniósł tutaj coś z swojego macierzystego zespołu, tak więc nie powinno nikogo dziwić, że słychać wpływy Bloodbound, Blind Guardian, Dreamscape czy Masterplan. Ciekawa mieszanka i tutaj Serious Black wyróżnia się i uzyskał nową jakość. Każdy z muzyków odwalił kawał dobrej roboty. Thomen Stauch najbardziej wyróżnia się z tłumu. Jest energia, jest moc i dzieje się naprawdę sporo. Często to Thomen zabiera całe show pozostałym muzykom. Urban Breed też w znakomitej formie i słychać, że jego wokal jest jak wino. Im starsze tym jeszcze mocniejsze i jeszcze lepszy pod każdym względem. W muzyce Serious Black znalazło się miejsce na klawisze, ale są one tylko dopełnieniem znakomitej gry gitarzystów, mają tworzyć przestrzeń i wzbogacić melodyjny charakter Serious Black. Nie pełnia one tutaj roli dominującej i nie zagłuszają ciekawej i godnej podziwu pracy gitarzystów. To bardzo cieszy, zwłaszcza że Roland i Dominik naprawdę dają niezły popis umiejętności. Jeśli ktoś ceni sobie polot, finezję, a także pomysłowość bardziej niż agresję, ten będzie zadowolony. Zreszta otwieracz „I Seek no other life” wszystko ukazuje. Nic dziwnego, że to właśnie ten kawałek promował album. To styl tej kapeli w pigułce. Jest tutaj nutka symfonicznego metalu, coś z progresywnego i sporo heavy/power metalu w melodyjnej formie. Roland wygrywa ostry, dynamiczny riff, który oczywiście ma sporo cech Masterplan. Urban tutaj nadaje charakter Bloodbound, a Thomen nadaje odpowiedniego tempa, które kojarzy się ze starym Blind Guardian. To jest właśnie heavy/power metal wysokich lotów. Najciekawsze jest to, że Serious Black mimo skojarzeń wykreował swój własny styl i nie da się go pomylić z którymś macierzystym zespołem muzyków. Więcej Jana Vacika słychać w progresywnym „High and Low”. Słodkie klawisze przywołują na myśl Dreamscape, choć i jest tutaj nutka Masterplan. Refren tym razem bardziej rockowy, ale z pewnością przypomni niektórym projekt Avantasia. Jeszcze inny jest „Sealing My Fate”. Tutaj jest duże urozmaicenie pod względem tempa. Zaczyna się niczym ballada, ale szybko przeradza się w melodyjny przebój, który jest jednym z najlepszych momentów na płycie. Progresywny „Akhenaton” ma sporo wspólnego z Masterplan i Tad Marose. Ciekawie prezentuje się tutaj solówka Jana Vacika i ponury klimat. Utwór wyróżnia się pod względem konstrukcji, ale jest to nieco słabszy utwór, który nie ma już takiego kopa. Dla fanów szybkiego power metalu i klimatów Blind Guardian zespół przygotował „My Mystic Mind”. Blind Guardian nie da rady stworzyć czegoś równie dobrego na nowym albumie i słychać, że Thomen zabrał coś ze sobą odchodząc z Blind Guardian. „Trail of Murder” to kolejny bardzo treściwy przebój i widać, że zespół stawia na krótkie kawałki i nie chce się bawić w jakieś dłużyzny. Mamy jeszcze wzruszającą balladę „As daylight Breaks”, power metalowy hit w postaci „Setting Fire to The Earth” z ciekawymi popisami gitarowymi i bardziej symfoniczny „Listen To The storm”. Całość zamyka najostrzejszy na płycie „Older and Wiser”, który pokazuje ile wart jest Serious Black i jaki poziom muzyczny reprezentuje. To jest heavy/power metal najwyższych lotów i podręcznikowy przykład jak go grać.

W nowym roku nie zabraknie ciekawych wydawnictw i ciekawych debiutantów to na pewno. Jednak kiedy przyjdą podsumowania roku 2015, to każdy będzie miał w pamięci debiut Serious Black i ten świetny skład, który tworzą takie gwiazdy jak Grapow, Stauch czy Breed. To, że muzyka to wysokich lotów melodyjny heavy/power metal z nutką progresywności to już inna bajka. Zapowiadał się jeden z najciekawszych albumów roku 2015 i tak też jest. Oczekiwania zostały spełnione i możecie już wpisać ten album na listę zakupów.

Ocena: 9/10

P.s Recenzja przeznaczona dla magazynu HMP